Magonia

Magonia

Autor: Maria Dahvana Headley

Stron: 320

Cena okładkowa: 36,90 zł

Wydawnictwo: Galeria Książki

Ocena: 8/10

Główna bohaterka Aza cierpi na chorobę, która zawładnęła jej oddechem. Jest bezsilna w starciu z powietrzem, po skończeniu roczku ma poważne problemy z oddychaniem. Całe jej życie sprowadza się do szkoły, domu i szpitala. Rodziny, przyjaciela i lekarzy. Niedługo skończy szesnaście lat co jest dla niej niezwykle ważne.

"Kiedy miałam dwa lata, twierdzono, że będę miała szczęście, jeśli dożyje sześciu. Gdy miałam sześć lat, mówiono, że będę miała szczęście, jeśli dożyje dziesięciu. Gdy dożyłam dożyłam dziesięciu, wszyscy byli zdumieni i dali mi czas do szesnastu"

 Nie przeraża jej świadomość, że tak naprawdę w każdej chwili może odejść z tego świata. Pogodziła się z tym chociaż nienawidzi o tym rozmawiać i ranić swoich bliskich. Po poznaniu takiej ilości fabuły można rzec, że łatwo poznać zakończenie historii, a jednak nie do końca. Pewnego dnia Aza zauważa statek na niebie, słyszy wzywający ją głos i jeszcze to pióro w jej płucach. Niby jak miała je połknąć?

"Wszystkie te tematy, śmierć i umieranie, to rzeczy, o których w zasadzie nie lubię rozmawiać. Nie jestem przygnębiona. Tylko spieprzona. I to odkąd pamiętam. Nie ma takiej wersji mojego życia, która nie jest spieprzona.

Po pewnym wydarzeniu Ava nagle trafia do tajemniczej krainy. Gdzie niebo jest morzem, a w chmurach pływają statki.

MAGONIA

Dla Azy jest ona prawdziwym rajem. Przebywając tam może swobodnie oddychać w końcu jest silna. Nie musi polegać na innych. Oprócz tego zyskuję ogromną moc. Lecz czy wszystko nie jest zbyt idealne? Nadciąga wojna, która ma odbyć się między Ziemią i Magonią. A Aza ma poważną decyzję do podjęcia.

Książka w pierwszych rozdziałach niewiarygodnie mnie wzruszyła. Potem cała historia potoczyła się w sposób zupełnie dla mnie niespodziewany. I chyba za to tak ją pokochałam. Język autorki jest naprawdę przyjemny a przez książkę mknie się szybciutko. Przepiękna okładka ponownie zachwyca czujne oko czytelnika a do tego mogę Wam zdradzić, że środek jest tak samo piękny. Bardzo polubiłam kilka rozdziałów z perspektywy przyjaciela Azy. Jedyne zastrzeżenie jakie mogę mieć to nagła zmiana fabuły, która nie pasowała mi do początków książki, gdyż zapowiadały one coś zupełnie innego. Czasami cała magiczność zawarta w drugiej krainie była przesadzona.

 Czy polecam? Oczywiście!