Jedyne wspomnienie Flory Banks

Jedyne wspomnienie Flory Banks

Wydawnictwo: Bukowy las
Autor: Emily Barr
Stron: 328

„Jedyne wspomnienie Flory Banks” jest nietypową pozycją wśród książek młodzieżowych napisana przez Emily Barr.
Nasza główna bohaterka, Flora Banks, choruje na amnezje następcza, na skutek czego nic nie pamięta, a jedyne wspomnienia, jakie w sobie nosi są sprzed kilku lat, gdy jeszcze była dziesięcioletnią dziewczynką. Budzi się co dzień przekonana, że jest dalej dzieckiem, że jeszcze tak niedawno była u przyjaciółki i się bawiła u niej bądź wraz z rodziną spędzała czas w swoim ulubionym parku rozrywki. Lecz gdy tylko jej oczy spojrzą na ciało widzi, że coś jest nie tak, jest już nastolatką.

Nasza bohaterka musi się z tym zmagać codziennie, nie może zapamiętać poleceń rodziców bądź nowych faktów z jej życia. Mimo tego nie zatraca się, walczy podczas każdego dnia, a my widzimy jak wiele w sobie nosi odwagi na którą nie każdy by się wykazał w takiej sytuacji.
Pewnego dnia na imprezie całuje obecnego chłopaka, czego nie powinna pamiętać, a jednak następnego dnia przypomina sobie tę scenę. Jest to jej pierwsze wspomnienie od kilkunastu lat. 

Przekonana, że przy nim znajdzie ukojenie, sposób na pozbycie się amnezji postanawia podążyć jego śladem. Jednak los dla niej nie jest łaskawy, gdy tajemniczy mężczyzna wyrusza w podróż do Afryki.

Mimo poruszanej miłości w książce schodzi ona na dalszy plan, gdy przedstawione emocje w historii odgrywają tu ważniejszą rolę, pokazują jak za wszelką cenę dziewczyna chce być po prostu zwyczajną nastolatką, prowadzić życie pełne wspomnień. 

Przez styl, w jakim jest napisana nie mamy zbyt wiele momentów, by lepiej poznać inne postacie niż Florę przez powtarzające się sceny. 
Czy główna bohaterka nareszcie będzie mogła zapamiętać piękne lata swojego życia? 

Polecam wam ją mocno, gdyż mimo gatunku, do jakiego jest przypisana, ma w sobie wiele wartości. Autorka zbudowała piękną historię, a zarazem niezwykle smutną o walce za upragnioną miłością nastoletniej dziewczyny bądź wspomnieniami, które co dnia traci. Uwielbiam wartościowe młodzieżówki, z których wyciągniemy coś więcej niż chwilowe tak zwane odmóżdżenie.